Martin Imrich artysta malarz urodzony na Słowacji. Absolwent Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.  W latach 2007-2010 studiował na Akademii Sztuki w Bańskiej Bystrzycy.
Od 2010 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie gdzie w 2012 roku uzyskał dyplom
z wyróżnieniem w pracowni prof. Krzysztofa Wachowiaka. Jego prace są wykonywane klasyczną techniką malarską oraz różnymi technikami graficznymi. Inspiracja artysty ma swoje źródło przede wszystkim w odczuciach oraz przeżyciach przedstawianych postaci. W swoim dorobku artysta ma już znaczące sukcesy i osiągnięcia. Jest laureatem Nagrody im. Profesora Józefa Szajny ufundowana przez Fundusz Popierania Twórczości przy Stowarzyszeniu Autorów ZAIKS, Nagrody Ewy Tomaszewskiej Posłanki do Parlamentu Europejskiego. Nagroda COMING OuT ­ Najlepsze Dyplomy ASP 2012. a także 2013 GLO’ART -global art center art Belgia.

Inspirują mnie zwykłe sytuacje życiowe, ponieważ one mnie kształtują, odzwierciedlają się w moich myślach, poglądach i mojej twórczości. Bez pewnych przeżytych doświadczeń moje malarstwo nie wyglądałoby tak, jak wygląda teraz. Uważam, że nic się nie dzieje bez przyczyny, nawet wydarzenia pozornie niekorzystne dla mnie, w dalszej perspektywie, po upływie czasu okazują się wartościowe.

 Maluję klasycznie z natury i z modela, stosując metodę złotego podziału. Czasami ważniejszy jest dla mnie proces malarski niż sam obraz, który powstaje. Malarstwo sprawia mi przyjemność i mogę powiedzieć, że uzależniłem się od tego procesu. Traktuję je jako jedno z moich największych egzystencjalnych potrzeb.

 Maluję głównie ludzi, ponieważ uważam, że to człowiek, zaraz po Bogu, jest najdoskonalszą istotą na ziemi. Staram się tworzyć i komponować obraz tak, żeby czuć było emocjonalny wymiar, klaustrofobiczną bliskość modela w anonimowej, ponurej czy antycznej przestrzeni, która odgrywa w moich obrazach znaczną rolę. Duży nacisk kładę także na światło i kolor. Przypisuję im ważną, symboliczną wartość odwołującą się do religii. Formą „klasycznego, akademickiego” malarstwa próbuję odnieść się krytycznie do tego, co pozostawia sztuka współczesna, na jej spłycone działanie. W swoim malarstwie szukam też odpowiedzi na podstawowe pytania – o relacje z Bogiem, ze światem i z sobą samym. Nie wszystko, co maluje ma konotacje psychologiczne czy krytyczne. Dużo obrazów powstaje na zasadzie czerpania przyjemności z malowania.

Martin Imrich